نصب جعبه آتش نشانی
جعبه های آتش نشانی به عنوان یکی از تجهیزات آتش نشانی مورد استفاده در محیط های گوناگون صنعتی، ادارای، مسکونی و… همانند برخی دیگر از تجهیزات اطفای حریق بهتر است که در محلی مناسب قرار داده شوند تا در صورت لزوم بتوان به سرعت به تجهیزات داخل آن دسترسی نمود. فرقی نمی کند جعبه آتش نشانی شما از چه نوعی باشد، تمامی فایرباکس ها فارق از ابعاد و مشخصات ظاهری آن ها احتیاج به محلی مناسب برای نصب دارند.
علاوه بر یافتن مکان مناسب، رعایت یک سری قوانین حیاتی دیگر نیز می تواند کمک زیادی به بهبود روش انجام گیری عملیات خاموش سازی می کند. این قوانین دربرگیرنده تمامی مراحل نصب جعبه آتش نشانی هستند و توجه به آن ها می تواند شما را در نصب درست فایرباکس راهنمایی نماید.
مراحل نصب جعبه آتش نشانی چگونه است؟
به منظور نصب استاندارد جعبه آتش نشانی بهتر است که با طی نمودن مراحل مشخص، به نصب صحیح جعبه و در نتیجه بهبود کیفیت عملیات اطفای حریق توسط آن کمک نماییم. نکته حائز اهمیت قبل از نصب استاندارد فایرباکس، توجه به نحوه لوله کشی شیر آتش نشانی است که می بایست مطابق با جعبه آتش نشانی مورد نظر باشد و تاثیر مستقیم بر محل جایگیری فایرباکس دارد. در ادامه پروسه ی نصب فایرباکس را در 11 مرحله خلاصه نموده ایم که هم برای جعبه های آتش نشانی معمولی و هم برای جعبه های هوزریل صدق می نماید.
1. مشخص نمودن محل نصب بر روی فایرباکس و تعیین محل شیر با استفاده از قلم ناخنی، چکش و سندان فلزی
2. بستن شیر فلکه اصلی ساختمان و باز نمودن درپوش محل نصب شیر آتش نشانی
3. ایجاد چهار سوراخ (هر یک با 10 سانتی متر فاصله از هر طرف جعبه) در قسمت پشت جعبه
4. قرار دادن جعبه بر روی دیوار (انشعاب لوله آب دقیقا جلوی سوراخ شیر جعبه باشد) و علامت زدن محل سوراخ های پشت جعبه بر روی دیوار
5. مشخص نمودن محل سوراخ ها بر روی دیوار با استفاده از چکش و سنبه نشان
6. سوراخ نمودن حفره علامت ها با توجه به طول پیچ و با استفاده از مته الماس نمره 8
7. قرار دادن رول پلاک ها درون سوراخ ها و ضربه زدن با چکش
8. یکسان نمودن سوراخ های پشت جعبه با سوراخ های دیوار و بستن پیچ و واشرها از داخل
9. پیچیدن مقداری کنف یا خمیر بر روی شیر فایرباکس و اتصال آن به لوله کشی اصلی
10. باز کردن شیر فلکه اصلی و چک محل اتصال شیر به لوله کشی اصلی
11. اتصال کوپلینگ به شیلنگ آتش نشانی و قرار دادن تجهیزات داخل جعبه
نکته قابل توجه: همانطور که می دانید جعبه های آتش نشانی در دو مدل روکار و توکار به بازار عرضه می گردند. علاوه بر مشخصات ظاهری این دو مدل فایرباکس، تفاوت اندکی نیز در نحوه نصب آن ها وجود دارد. به این صورت که برای نصب جعبه آتش نشانی توکار می بایست ابتدا محل نصب را مشخص نموده و یک کلاف آهنی نصب نماییم و سپس جعبه و کلاف را به کمک پیچ به یکدیگر متصل نماییم. در صورتیکه نحوه نصب جعبه آتش نشانی روکار اندکی با مورد قبل تفاوت داشته و به این صورت است که پس از تعیین محل مورد نظر و تراز نمودن جعبه، از 4 عدد رول بولت سایز M6 برای نصب فایرباکس استفاده می شود.
7 استاندارد نصب جعبه آتش نشانی که باید بدانیم!
یکی از موارد مهمی که ممکن است در حین یا بعد از نصب فایرباکس فراموش کنیم، رعایت نکات ریز و در عین حال کلیدی برای نصب جعبه است که تاثیر بسزایی در بازدهی آن در حین عملیات اطفای حریق دارد. در ادامه تلاش نمودیم با اشاره به تعدادی از این نکات شما را در نصب بهتر جعبه های آتش نشانی و انتخاب بهترین مکان برای آن ها یاری رسانیم.
نصب بر اساس ارتفاع مناسب: ارتفاع نصب جعبه آتش نشانی باید به گونه‌ای باشد که در مواقع اضطراری به راحتی قابل دسترسی باشد. این ارتفاع معمولاً بین ۱.۲ تا ۱.۵ متر از سطح زمین است تا برای همه افراد از جمله کودکان و افراد معلول قابل استفاده باشد. نصب جعبه‌ها در ارتفاع مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که در مواقع بحرانی سرعت عمل در استفاده از تجهیزات بسیار حیاتی است.
رعایت فاصله از نقاط خطرناک: جعبه‌های آتش نشانی به عنوان یکی از حیاتی ترین تجهیزات آتش نشانی نباید در نزدیکی منابع حرارتی، مواد قابل اشتعال و یا دستگاه‌های برقی نصب شوند. فاصله حداقلی باید رعایت شود تا در صورت بروز آتش‌سوزی، دسترسی به جعبه‌های آتش‌نشانی به سرعت امکان‌پذیر باشد و خود جعبه در معرض خطر قرار نگیرد.
نصب در محل‌های پرتردد: جعبه‌های آتش نشانی باید در مکان‌هایی نصب شوند که در مواقع اضطراری به سرعت قابل دسترسی باشند. این مکان‌ها معمولاً شامل راهروهای اصلی، نزدیک درب‌های خروجی و یا نقاطی است که تردد زیادی در آن‌ها صورت می‌گیرد. نصب در این نقاط تضمین می‌کند که در صورت بروز حادثه، افراد به سرعت می‌توانند به تجهیزات دسترسی داشته باشند.
نصب جعبه‌های اضافی در طبقات مختلف: در ساختمان‌های بزرگ و چند طبقه، نصب جعبه آتش نشانی در هر طبقه ضروری است. این جعبه‌ها باید در فاصله‌های مشخصی از هم قرار گیرند تا در هر نقطه‌ای از ساختمان به سرعت به یکی از آن‌ها دسترسی داشته باشیم. فاصله استاندارد بین جعبه‌ها معمولاً بین ۳۰ تا ۴۵ متر است.
استفاده از تجهیزات ایمنی در نصب: نصب جعبه‌های آتش نشانی باید توسط افراد متخصص و با استفاده از تجهیزات مناسب انجام شود. پیچ و رولپلاک‌های مناسب، استفاده از قلاب‌های مقاوم و بررسی‌های دوره‌ای برای اطمینان از استحکام نصب، از جمله مواردی است که باید رعایت شود.
هماهنگی با استانداردهای محلی: هر کشوری ممکن است استانداردهای خاصی برای نصب جعبه‌های آتش نشانی داشته باشد. بنابراین، لازم است که قبل از نصب، تمامی این استانداردها بررسی شده و رعایت شوند. این استانداردها شامل مواردی مانند جنس جعبه، محل نصب، فاصله از منابع خطر و… می‌شود.
تست و بازبینی دوره‌ای: بعد از نصب جعبه آتش نشانی، باید به صورت دوره‌ای عملکرد و وضعیت آن بررسی شود. این بازبینی‌ها شامل بررسی سلامت شیلنگ‌ها، قفل‌ها، دسترسی آسان به جعبه و همچنین وضعیت کلی جعبه و تجهیزات داخل آن است. بازبینی‌ها به کاهش خطرات و افزایش ایمنی کمک می‌کنند.
بهترین مکان برای نصب جعبه آتش نشانی کجاست؟
برای انتخاب مکان استاندارد جعبه آتش نشانی می بایست حتما یک سری نکات الزامی را رعایت نماییم. علت این موضوع نیز اهمیت موقعیت مکانی فایرباکس در هنگام عملیات اطفای حریق و تاثیر بسزای آن بر راحتی دسترسی و سرعت عملیات است. در ادامه به چند مورد از مهم ترین قوانین نصب فایرباکس که توسط سازمان آتش نشانی ارائه شده است پرداخته ایم:
انتخاب نقاط کلیدی در ساختمان: برای جانمایی فایر باکس‌ها، باید نقاطی انتخاب شوند که دسترسی به آن‌ها در مواقع اضطراری سریع و آسان باشد. این نقاط معمولاً شامل راهروهای اصلی، نزدیک درب‌های خروجی و فضاهای عمومی است. انتخاب این نقاط بر اساس تحلیل دقیق و ارزیابی خطرات صورت می‌گیرد.
نصب در طبقات مختلف: در ساختمان‌های چند طبقه، فایر باکس‌ها باید در هر طبقه و در نقاطی که به سرعت قابل دسترسی هستند نصب شوند. نصب در طبقات مختلف باعث می‌شود که در صورت بروز آتش‌سوزی در هر طبقه، به تجهیزات مورد نیاز به سرعت دسترسی داشته باشیم.
نصب در کنار تجهیزات ایمنی دیگر: فایر باکس‌ها باید در نزدیکی تجهیزات ایمنی دیگر مانند کپسول آتش نشانی، خروجی‌های اضطراری و سیستم‌های اعلام حریق نصب شوند. این جانمایی باعث می‌شود که در مواقع اضطراری همه تجهیزات به صورت یکجا در دسترس باشند.
رعایت فاصله از منابع خطر: یکی از نکات مهم در جانمایی فایر باکس‌ها، رعایت فاصله از منابع خطر مانند دستگاه‌های برقی، مواد قابل اشتعال و منابع حرارتی است. این فاصله باید به گونه‌ای باشد که خود فایر باکس در معرض خطر قرار نگیرد و در صورت نیاز به سرعت قابل دسترسی باشد.
جانمایی در محیط‌های باز: در محیط‌های باز مانند پارکینگ‌ها، محوطه‌های کارخانه‌ها و انبارهای بزرگ، فایر باکس‌ها باید در نقاطی نصب شوند که به راحتی قابل مشاهده و دسترسی باشند. این نقاط معمولاً در نزدیکی ورودی‌ها، مسیرهای پر رفت و آمد و یا نقاطی که خطر آتش‌سوزی بیشتر است، انتخاب می‌شوند.
ارتفاع استاندارد نصب جعبه آتش نشانی چقدر است؟
بدلیل اهمیت مکان و ارتفاع نصب فایرباکس و تاثیر بسزای آن در نحوه ی انجام گیری عملیات آتش نشانی، انجمن آتش نشانی ملی (NFPA) اقدام به ارائه ی دستورالعملی مشخص برای ارتفاع مناسب جعبه آتش نشانی نموده است که تا حد زیادی کاربران را برای پیدا کردن محل مناسب جانمایی راهنمایی می کند. جزئیات این دستورالعمل نیز شامل موارد زیر است:
- کپسول های با وزن زیر 18 کیلوگرم: مطابق قانون می بایست کپسول های آتش نشانی با وزن کمتر از 18 کیلوگرم حداکثر با ارتفاع 1.5 متر از سطح زمین نصب گردند تا در صورت لزوم امکان دسترسی سریع به آن ها میسر گردد.
- کپسول های با وزن 18 کیلوگرم یا بالاتر از آن: کپسول های 18 کیلوگرمی یا بالاتر از آن نیز در ارتفاع حداکثر یک متری زمین نصب می گردند تا در مواقع ضروری بتوان آن ها را به راحتی جابجا نمود.
- کپسول های نامشخص: کپسول های بدون وزن یا ویژگی مشخص نیز بهتر است در ارتفاع 10 سانتی متری زمین نصب گردند تا در صورت لزون بتوان براحتی از آن ها استفاده نمود.
- کپسول های دارای چرخ: برای نصب کپسول های چرخ دار که دارای وزن بالایی نیز هستند بهتر است آن ها را بر روی زمین و در مکان های مشخص و از پیش تعیین شده قرار دهیم تا بتوان به راحتی این نوع کپسول را جابجا نمود.
تست نهایی، آخرین مرحله از نصب فایرباکس
پس از طی نمودن مراحل استاندارد نصب جعبه آتش نشانی و قرار دادن صحیح جعبه بر روی دیوار، نوبت به تست نهایی جعبه می رسد. هدف از انجام این مرحله در واقع کسب اطمینان از عملکرد مناسب آن در مواقع اضطراری است. لذا توصیه می گردد با مطالعه موارد زیر و انجام آن ها پس از نصب جعبه آتش نشانی، از نصب صحیح فایرباکس خود اطمینان حاصل فرمایید.
1. بررسی عملکرد تجهیزات
تست نهایی شامل بررسی عملکرد کلیه تجهیزات داخل جعبه آتش نشانی است. این تجهیزات شامل شیلنگ‌ها، نازل‌ها، شیرهای فلکه و سایر ابزارهای موجود در جعبه است. در این تست، باید مطمئن شویم که تمامی تجهیزات به درستی کار می‌کنند و در مواقع اضطراری قابل استفاده هستند.
2. تست باز و بسته شدن درب جعبه
یکی از مهم‌ترین قسمت‌های تست نهایی، بررسی باز و بسته شدن آسان و سریع درب جعبه آتش نشانی است. درب جعبه باید به گونه‌ای طراحی و نصب شود که در مواقع اضطراری به راحتی و بدون نیاز به نیروی زیادی باز شود.
3. بررسی مقاومت جعبه در برابر ضربه
جعبه‌های آتش نشانی باید در برابر ضربات و آسیب‌های احتمالی مقاومت کافی داشته باشند. در تست نهایی، جعبه‌ها باید تحت فشار و ضربه‌های متعارف قرار گیرند تا از مقاومت آن‌ها اطمینان حاصل شود. این تست به خصوص در جعبه‌های نصب شده در فضاهای عمومی که احتمال ضربه و آسیب بیشتر است، اهمیت زیادی دارد.
4. تست فشار آب در شیلنگ‌ها
یکی از مهم‌ترین بخش‌های تست نهایی، بررسی فشار آب در شیلنگ‌ها و نازل‌ها است. در این تست، باید مطمئن شویم که فشار آب به اندازه‌ای است که بتواند به طور موثر آتش را خاموش کند. همچنین، شیلنگ‌ها نباید نشتی داشته باشند و باید به راحتی در دسترس باشند.
5. بررسی دسترسی به تجهیزات
در تست نهایی، باید دسترسی به تمامی تجهیزات داخل جعبه آتش نشانی بررسی شود. این تجهیزات باید به گونه‌ای چیدمان شده باشند که در مواقع اضطراری به سرعت و بدون مشکل قابل استفاده باشند. دسترسی آسان به تجهیزات می‌تواند در کاهش زمان واکنش در مواقع بحرانی بسیار مؤثر باشد.
6. تست علائم هشدار دهنده و راهنما
علائم هشدار دهنده و راهنما باید به گونه‌ای باشند که در مواقع اضطراری به راحتی دیده و خوانده شوند. در تست نهایی، باید بررسی شود که این علائم به درستی نصب شده‌اند و در تمامی شرایط نوری قابل مشاهده هستند.
7. بازبینی و تأیید نهایی
بعد از انجام تمامی تست‌ها، باید یک بازبینی نهایی توسط افراد متخصص انجام شود تا از صحت عملکرد و نصب جعبه آتش نشانی اطمینان حاصل شود. این بازبینی نهایی شامل بررسی تمامی جزئیات و تأیید اینکه تمامی استانداردها رعایت شده است، می‌باشد.
